Ano'ng Trip ng Kalawakan? Part II

Ano ba namang trip yan? Kapag nagmahal ka ng kaunti, iiwan ka. Kapag sobra pala, iiwan ka pa rin. Gaano ba kasi karami ang ‘tama lang’? Tama ba talaga ang ‘tama lang’? Madali lang naman magsabi ng “Mahal kita” kaso hindi madaling panindigan. Bakit ba kasi sasabihin kung babawiin rin naman pala? Inalis lang nila ang ‘g’ sa pag-asa. Bakit masakit, kuya Eddie? Sa maling rason at maling desisyon, maling tao ang nasaktan. Pero salamat na rin kasi dahil masakit, nalaman kong may puso nga ako. Kapag sinabi mong “Break na tayo”, hindi ba shortcut lang yun sa “’Wag mo na akong hawakan, ‘wag mo na akong halikan, ‘wag mo na akong tawagan at putang ina mo, lumayas ka sa buhay ko. Hindi kita maintindihan, mabuti pang bumalik ka na lang sa sinapupunan ng nanay mo. Gago. Isa pa. Gago.”? Loser ang mga nagsasabi ng “Break na tayo.” Weak. First blood. Duwag. KJ. Sila yung mga walang forever. Minsan mapapa-isip ka, “Bakit ba kasi hindi na lang tayo ginawang halaman?” Minsan tatanungin mo na lang sa hangin, “Kapag binigay mo na ang lahat tapos walang nangyari, ano yun, lahat na nga pero kulang pa rin?” “Ay puta. Isang malaking kagaguhan”, sagot naman ng hangin. Pero masaya magmahal. Kahit hassle, kahit shit, kahit nakakapokra. Putang ina kasi ng pusong sinaksak sa baga na kapag nagsimulang tumibok, Boom Pag-ibig. Makulimlim ngayon sa Dema dahil may isang tangang naniwala sa tadhana at sa “Bahala na si Batman.” Walang tadhana, tanga. Batman lang ang meron. Hehe. Pero minsan, napapagod rin siya. Hay. Nawawala na naman si Orion sa kalawakan. Bakit ayaw na niya akong makita ulit? Teka, hindi ako bitter. Nagtatanong lang. Hindi ko pa rin talaga maarok ang trip ng kalawakan. Mag-iisip na lang muna ako ng sagot kaya... Break na muna tayo.