Sabi sa kanta, “Can we pretend that airplanes in the night
sky are like shooting stars? I could really use a wish right now.” Bakit kaya
hindi na lang niya tiyagaing maghintay ng totoong shooting star? Mas astig kaya
makakita ng shooting star kaysa sa airplane. Isa pa, tulad ng airplanes, marami
ding dumadaan na shooting stars sa langit araw-araw. (Oo, kahit may araw meron
pa ring shooting star. Pero mas makikita lang natin sila kapag gabi.) Mahirap
nga lang silang tiyempuhan. Magugulat ka na lang na biglang may liwanag na
guguhit sa langit at bigla ring mawawala after a split second. Tapos matatanga
ka. Makakalimutan mong magwish minsan. Boom, tanga. ‘Yun siguro yung nangyari
sa kanta. Gusto niya, sa airplane na lang magwish kasi mas mabagal yung airplane.
Pero bakit kaya nagwiwish yung iba sa shooting star? Bakit
sila naniniwala na matutupad ‘yun? Mamaya, kasama pang mamatay ng shooting star
yung mga pangarap nila. Pero ewan ko. Sabihin na nating primitibo at walang
scientific basis pero wala rin naman sigurong mawawala kung magwiwish sa
shooting star. Mabuti nga, may pinaghuhugutan pa sila ng pag-asa. Mabuti nga,
may pinaniniwalaan pa sila. Ako, humihiling din ako sa mga shooting star. Wala
lang. Trip ko eh, walang basagan. Minsan, nagbibilang ako ng maraming shooting
stars hanggang sa wala na akong mawish. Minsan, isa lang hinihiling ko.
Paulit-ulit hanggang mapagod na akong maghintay ng shooting star. Minsan,
iniisip ko na sana mas madilim pa yung gabi para mas makita ko yung mga bitwin.
Nakakatuwa lang din kasi isipin na kahit gaano pa kagulo dito sa Earth, kapag
tumingin ka sa langit, sobrang kalmado ng lahat. Kahit nga yung kidlat,
nakakatakot pero maganda tignan (as long as nasa langit lang siya). Pero hindi
ko lang alam kung bakit sa dinami-dami ng celestial beings, sa stars pa napili
ng iba magwish. Bakit hindi na lang sa moon? O sa Mars? O sa clouds?
Siguro, wala namang pinag-iba kung magwish ka sa shooting
star, o sa wishing well, o sa wish stick, o dun sa maliit na puting
mabalahibong halaman na galing sa damo tapos ‘wish’ din ang tawag tapos
lumilipad na lang ‘yun bigla sa hangin tapos sasaluhin mo tapos magwiwish ka
tapos hihipan mo ulit sa hangin. Basta naniniwala akong kahit saan ka man
magwish, may makikinig at makikinig sa bulong ng puso mo. Pwedeng engkanto,
multo, pwedeng si Adonai o si Thor. Pwedeng yung parents mo o yung kapitbahay
mong gossiper. Basta wish lang ng wish at patuloy ka ring maniwala, libre at
unli naman yan. Kaya wala rin sigurong problema kung piliin na lang ni Haley na
sa airplane magwish, trip niya ‘yun eh. Sa huli, pare-pareho lang naman tayong
humihiling sa kalawakan... kahit hindi natin lubos na naiintindihan kung ano
talagang trip nito.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento